6 augustus

Never a dull moment in Idyllwild!! We zijn net terug van een paardenjacht! Oke, het verhaal vanaf het begin. Nadat we terug waren gekomen van het kamp was Elena gaan rijden met Pam. Zodra ze weg waren, ben ik gaan douchen, heb nog wat gestudeerd, en zijn daarna gaan eten (Elena zou later eten). Halverwege het eten opeens een telefoontje: Pam, met het bericht dat Coby, het nieuwe paard, was ontsnapt. Verder wisten we nog weinig, we wisten welke trail ze hadden genomen, dus opa en ik hebben snel ons eten opgegeten, en zijn toen naar ongeveer het begin van de trail gereden. Ik ben toen de trail gaan aflopen naar boven, terwijl opa met de auto over de zandweg naar boven reed. Boven kwamen we elkaar weer tegen, we waren Coby geen van beiden tegengekomen. De trail die ik had afgelopen, was de algemene trail naar beneden, waar we uitkwamen was het begin van de trail die Elena en Pam hadden genomen. Een paar mensen gevraagd of ze een paard voorbij hadden zien komen, zonder succes. Even later kwam Elena op Feesta naar beneden, Pam kwam lopend naar beneden. Elena is toen vooruit gegaan richting de Meadow, het was niet erg waarschijnlijk dat hij naar huis was gelopen want dan waren we hem waarschijnlijk tegengekomen.
Toen Pam uiteindelijk bij de auto was, zijn we Elena achterna gereden, onderweg kwamen we een paar mensen tegen die hem hadden gezien. Doorgereden naar de Meadow, daar was hij niet. Toen rondgereden, en uiteindelijk hebben we hem gevonden op een zijweg, Elena was er al, en andere mensen hadden hem gevangen. Een hele opluchting, aangezien het hier al rond 8 uur donker word! De sherrif was al gebeld, maar die kon nu gelukkig afgebeld worden. Wij zijn toen naar Jim gegaan, om daar de sherrif af te bellen en Jim gerust te stellen, en Elena en Pam zijn op de paarden terug gegaan.
Wat was gebeurd: Elena en Pam stonden op het punt weer terug te gaan, en Pam zou terug op Coby gaan. Elena zat al op Feesta, en op het moment dat Pam haar voet in de stirrup deed, gaf Feesta Coby een duwtje van achteren, wat hij wel vaker doet om te spelen. Cobyechter was hier niet van gediend, en ging ervandoor. Pam probeerde nog op hem te komen, maar werd eraf gegooid. Gelukkig alleen maar een paar schrammen.
Oke, nu de rest van de dag! Vanochtend eerst pa en ma gebeld, blij om weer even het thuisfront te horen. Daarna weer naar kamp, vandaag hadden we alleen maar meiden. 's Ochtends een meisje van 9 (Tiffany), en 's middags een meisje van bijna 14 (Hannah). Heel leuke ritten, veel gepraat, en ik kom maar niet af van m'n engelse accent. Ook heel plezierig is nu de routine die er langzaam in begint te komen, het helpt ook dat ik nu elke keer hetzelfde paard heb (Mirage). Het begint steeds leuker te worden, tussen de middag zwemmen we (gister ook al gedaan), en je merkt zo snel wat voor goed werk je doet, het is echt heerlijk voor die kinderen om een week lang uit de omgeving van kanker, ziekenhuizen, etc te zijn, er zijn denk ik ruim 100 kinderen hier.
De laatste tijd maken we alleen bijna geen foto's en video, het is gewoon te druk, en ik kan niet op kamp filmen. Het kamp heeft wel een site met foto's van de campers: http://www.campronaldmcdonald.org/goodtimes/index2.htm , maar wij staan er niet op. Toch leuk om te zien! Morgen weer een dag op het kamp, een dag op het kamp ziet er ong zo uit: 9.30: paarden uit stal halen, borstelen, opzadelen; 10.00: cabin komt, horse japardy spelen; 10.30-11.00: kennismaken met het paard, borstelen, naar de buitenbak brengen, opstijgen van de campers, in de buitenbak rijden; 11.00-12.00: rijden op de trail buiten, terugkomst, afzadelen, borstelen, en na afloop voor iedere camper een foto van het paard waar ze op hebben gereden. Dan van 12.00-13.00: lunch (gister hotdogs, vandaag chickenstrips); 13.00-14.00: pauze bij het zwembad; 14.00-16.30: tweede sessie, zelfde als ochtend. Morgen en overmorgen zijn hetzelfde, behalve dat de tweede sessie een uur later start, dus langere zwempauze, maar klaar om 17.30. Morgen gaan we ook met Pam en Jim uit eten. Woensdagavond is de dance op het kamp.
Goed, dat is dus het programma voor de komende dagen, maar ik blijf gewoon schrijven!

Jelle