24 juli

Vanochtend om kwart voor 10 naar Pam gegaan, en om half 11 vertrokken te paard. Ik op Feesta, Pam op Coby. En Elena heeft gefilmd! Een hele mooie rit, zo'n 2 1/2 uur lang, die best goed ging. Minder moe achteraf in ieder geval dan de eerste keer! Het was heerlijk weer, en voor het heetst van de dag, rond enen, waren we weer terug. Coby, het nieuwe paard, bevalt uitstekend. Pam heeft contact gehad met de vorige eigenaar, die vermoedde dat het dier vroeger is mishandeld door een man. Vandaar waarschijnlijk nog de schuchterheid. Met veel geduld, veel praten en veel liefde wordt dit een fantastisch paard, wat hij eigenlijk nu al is. We worden verder op de hoogte gehouden over Willow, maar er is dus goede hoop dat hij een goed pensioen ergens krijgt. Wordt vervolgd.
Na het paardrijden eerst onder de douche, daarna verder gelezen in Marley & me, tot om 5 uur Hans en Heleen met Esther en Judith kwamen eten. Update van vorige keer: Heleen is dus harpiste waar Marian mee heeft samengespeeld. Judith is hun andere dochter, 13 jaar, en verstandelijk gehandicapt. Dol op paarden, dus hadden we haar beloofd dat ze die middag op Feesta kon rijden. Daarom zijn we gelijk om 5 uur naar Pam toegegaan, omdat Hans voor het donker terug op de camping wilde zijn (het is hier om half 9 al donker, met nauwelijks een schemering). Judith praat niet, maar heeft haar eigen taaltje, met veel gebaren en geluiden. We hebben echt ongelooflijk veel plezier gehad samen, veel knuffelen, hand vasthouden etc. Echt een schat van een kind. Ik werd al gekscherend haar vriendje genoemd, wat ze zelf fantastisch vond.
Na het paardrijden buiten gegeten, en om 8 uur liepen we weer naar de camper. Weer hand vasthouden, zei ik "even een ding: we slapen apart vannacht". Ze kwam niet meer bij! Verrassend om te zien wat voor besef ze dan wel weer heeft.
Toen ze op het punt stonden te vertrekken, Heleen stond nog buiten de auto, hoorden we opeens gekraak; naast de weg hing opeens een boom schuin! Even schrikken, gekscherend zeggen dat ze maar snel wegmoeten, valt opeens de boom echt om, om op centimeters afstand van Heleen en de camper neer te komen. Boom totaal verrot. Gelukkig niemand gewond, het had heel wat erger af kunnen lopen.
De rest van de avond heel ontspannen doorgebracht, ik heb Marly & me uitgelezen, was heel mooi boek. Morgenochtend vertrekken we vroeg naar San Diego, een redelijk grote stad naar het zuiden. Ik hoop morgenavond nog gewoon tijd te hebben om het blog weer bij te werken, maar weet het niet zeker! Anders tot donderdag.

Jelle