Gisterochtend ben ik met Elena weer gaan paardrijden! Dit is nog steeds zoveel nodig, niet alleen omdat het leuk is, maar ook om het nieuwe paard te laten wennen.
Vooraf zaten we nog wat tv te kijken, komt opeens op het scherm "ABC (de zender) staat niet achter de boodschap in het volgende programma" of iets dergelijks. Wij allebei dus heel benieuwd: komt er een programma dat de gematigde islam uitlegd, deze godsdienst in het juiste perspectief zet, en daarmee de ongefundeerde angst voor alles en iedereen die moslim is probeert weg te nemen. Echt ongelooflijk, en best beangstigend.
Na paardrijden ben ik zelf nog even het dorp ingegaan, gewoon even verkend, het is toch anders als je in je eentje gaat. Elena en Marian kennen het dorp natuurlijk al jaren, en ik wil alles nog een beetje ontdekken, en soms gewoon ongegeneerd toeristje spelen. Was even leuk.
's Avonds uit eten bij een kennis in Idyllwild, lekker gegeten, maar werd beetje laat, vandaar geen weblog die dag. Ook vanwege de grote plannen voor de volgende dag:
Om half 6 's ochtends zijn we vertrokken op een wandeling naar Tahquits Peak, een bergtop op 8828 feet hoogte (wij zitten hier op bijna 6000 feet). Lange trip, schitterende uitzichten, mooie natuur. Helaas verrekte Elena op de terugweg een spier, waardoor de terugweg erg pijnlijk werd, telkens klapte haar enkel bijna dubbel. Toen we dus aan het einde van de trail waren, is Marian verder gelopen tot een punt waar ze bereik had met de mobiel, en opa en oma gebeld of ze ons konden ophalen met de truck, want wegen daar slecht begaanbaar. Maar... contactsleutel brak af in de truck, dus oma kwam met de gewone auto, die vast kwam te zitten... Uiteindelijk hebben we met iemand mee tot een punt kunnen rijden, waar opa ons met de gewone auto (die oma ondertussen had teruggereden en schoongespoten) ophaalde. Daarna is Esther met Pam gaan paardrijden, ze zou eerst met Elena gaan, maar dat ging nu gewoon niet. Afscheid genomen van Esther en de rest, en om 6 uur was Ken er, een zeer goede fagottist. Die is er nu nog, dus hou het verder kort. Morgen gaan we met z'n allen naar Anita, Marian's zus, in San Pedro, daar blijven we dan om zondagochtend in de kerkdienst te zingen, dus ik zal pas zondagavond weer kunnen schrijven.
Tot snel!
Jelle
1 comment:
Dat was even schrikken. Zo moet je een paar dagen wachten en dan ineens komt alles. Ik heb alles geprint voor Otto en die kreeg meters papier maar hij heeft het met interesse gelezen. Je ziet het allemaal voor en je weet waar en hoe. Hardstikke leuk. Ja Jelle wij gingen ook elke dag dat we thuis waren even naar het dorp, koffie drinken in de Javalounge en weer alle winkeltjes bekijken. Tzatiki eten bij de griek en bij het kerstwinkeltje heeft Otto zijn mooie wandelstok gekocht met de eaglekop.En die chinees zou ik graag in de buurt hebben. Heb je thuis zijn fles likeur geprobeerd die wij kregen. Heerlijk. Zit vast nog wel wat in.
Hopelijk houd je ons op de hoogte. LA zal je ook wel bevallen, je kijkt je ogen uit van al het nieuws. We horen het wel. O, die Joe Speedboot wil ik al heel lang lezen. Bewaar je die voor mij?
Je moet ook nog even schrijven waar het kamp is. Volgens mij heeft Marian het twee keer aangewezen maar ik weet het niet meer.
groet voor allen.
Post a Comment